Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΔΕΛΦΙΝΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 20.000.000 ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ........

Ορίστε κατόρθωμα, καμαρώστε (once again) την αθλιότητα του πλανήτη μας:


The Yangtze River dolphin is now almost certainly extinct, making it the first dolphin that humans drove to extinction, scientists have now concluded after an intense search for the endangered species.


The loss also represents the first global extinction of megafauna—any creature larger than about 200 pounds (100 kilograms)—for more than 50 years, since the disappearance of the Caribbean monk seal (Monachus tropicalis).The Yangtze River dolphin or baiji (Lipotes vexillifer) of China has long been recognized as one of the world's most rare and threatened mammal species."It's a relic species, more than 20 million years old, that persisted through the most amazing kinds of changes in the planet," said marine biologist Barbara Taylor at the National Oceanic and Atmospheric Administration's Fisheries Service. "It's been here longer than the Andes Mountains have been on Earth."
In 1999, the surviving baiji population was estimated to be as low as just 13 dolphins, compared to 400 known baiji in 1981. The last confirmed glimpse of a baiji was documented by a photo taken in 2002, although unverified sightings were reported as recently as 2006.An international team of scientists conducted an intense six-week search for the dolphin in two research vessels during November and December 2006, covering the entire known range of the baiji in the 1,037-mile (1,669-kilometer) main channel of the Yangtze River. The researchers and their instruments failed to see or hear any evidence that the dolphin survives.
"It was a surprise to everyone on the expedition that we didn't have any sightings at all, that the extinction just happened so quickly," Taylor recalled.
This would make the baiji the first cetacean—that is, dolphin, porpoise or whale—to go extinct because of humans.The species was probably driven to extinction by harmful fishing practices that were not even devised to harm the dolphins, such as the use of gill nets, rolling hooks or electrical stunning. The findings are detailed Aug. 7 in the journal Biology Letters."In the past, you had this out-of-control whaling that still didn't result in any extinctions, but these accidental deaths, which are much less visible to people, are much more insidious," Taylor said.Even if any baiji exist that scientists did not find, the continued deterioration of the Yangtze region's ecosystem—home to roughly 10 percent of the world's human population—means the species has no hope of even short-term survival as a viable population, the researchers added."
To help save the endangered Yangtze finless porpoises (Neophocaena phocaenoides asiaeorientalis) that also live in the river, we'll likely have to keep them in lake preserves or raise them in captivity, because the situation in that river doesn't look like it can be controlled at this point," Taylor explained.
With the loss of the Yangtze River dolphin, the world's most critically endangered cetacean species now is the vaquita or Gulf of California porpoise (Phocoena sinus), of which 250 survive. The vaquita and other coastal dolphins around the world now face the same peril that claimed the baiji—accidental deaths from fishing."We have to find a way to let small-time fishermen put food on their tables that doesn't involve putting gill nets in the water that decimate these species," Taylor said. "Unless we figure out a way to deal with this problem, the baiji may be the first in quite a long line of animals to face extinction."



ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:
http://www.asianews.it/index.php?l=en&art=9046
http://news.nationalgeographic.com/news/2006/12/061214-dolphin-extinct.html
http://www.channel4.com/news/articles/science_technology/dolphin+species+declared+extinct/659872
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/6935343.stm

Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007

Σοφία, Αγάπη, Πίστη και Ελπίδα!

...Τις προάλλες έμαθα ότι συνευρέθηκαν Σοφία, Αγάπη, Πίστη και Ελπίδα για να παίξουν μπιρίμπα. Συνάντηση κορυφής θα πω εγώ.



Αγαπητό μου ημερολόγιο (παύλα ιστολόγιο παύλα blogολόγιο),

Mπορώ να σου εξομολογηθώ με βεβαιότητα ότι νιώθω τυχερή. Μετά από εκείνη την ανεπανάληπτη βραδιά γέλιου, τραγουδιού, βλακείας, μπιρίμπας και γελοιότητας, αισθάνομαι πολύ τυχερή.
Είχα πολύ καιρό να αναλογιστώ το πολύ σοφό "the best things in life are free".
Εντάξει, εμάς μας στοίχισε ένα κουτί πορτοκαλόφλουδες από το μίλτο, μερικά μπουκάλια κρασί και ένα (kingsize) σακούλι πατατάκια, αλλά το κέρδος ήταν χαλαρά 1 χρόνος ζωής από το γέλιο! Απίστευτο γέλιο όμως!
Αυτό το γέλιο το συγκεκριμένο που μου έχει λείψει τόσο πολύ...

Το είχαμε από πάντα. Το ξέρω γιατί το έχω ζήσει ουκ ολίγες. Αλλά ήταν λίγο καταπιεσμένο το καημένο το γέλιο μας... Καταχωνιασμένο. Σαν τις μάλλινες κάλτσες στο συρτάρι.
Ευτυχώς εμάς το γέλιο ούτε ναφθαλίνη μυρίζει, ούτε τρύπες από σκώρους έχει! Είναι τσίλικο, του κουτιού, σαν να μην πέρασε ούτε μια σεζόν!
Αυτό το προχτεσινό πάντως ήταν ολόφρεσκο, σπαρταριστό.
Ή που αυτό το κρασί παραήταν παλαιωμένο, ή που η έλλειψη βαράει στο κεφάλι τελικά.
Έλλειψη λέμε.
Πονηρά μυαλά τί σκεφτήκατε???? Η έλλειψη φιλενάδων εννοώ.
Γιατί εγώ πάσχω το ξέρετε.
Ήρθε η ώρα να δημοσιεύσω την αγαπημένη μου σκέψη.
Άπό τότε που με θυμάμαι, πάντα είχα την φιλία πολύ ψηλά. Νομίζω παραπλεύρως της οικογένειας, λίγο διαγώνια και κάτω δεξιά. Είχα εξαπανέκαθεν φίλους και φίλες αλλά δεν τρελλαινόμουν κιόλας. Κάτι έψαχνα κατά βάθος. Κάπου εκεί με τις αναζητήσεις μου και τις παραξενιές της εφηβείας ανακάλυψα και τις παραξενιές της φύσης! Αυτές τις αλλοπρόσαλλες που ο θεούλης έστειλε για φίλες μου (την μία μου την είχε στείλει από νωρίς, στην β' δημοτικού από τα σπουργιτάκια πακέτο, κάναμε ένα pause και χάρη στην κρυογονική πήρε ξανά σάρκα και οστά κατά την εφηβική περίοδο και αυτή!). Καμία συνοχή μεταξύ μας, οτι-να-ναι, από όλα είχε το πανέρι, ξανθιές, μελαχρινές, ψηλές, κοντές, αδύνατες, χοντρές κλπ. και έτσι κάπως διαμορφώθηκε και η δική μου κοριτσοπαρέα! Η τσιπολινοπαρέα! Και περάσαμε ωραία! Με τα πάνω μας, με τα κάτω μας, είμασταν και οι πρώτες!
Αλλά όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος (ποιός μ...κας το ανακάλυψε αυτό???)?
Η ευλογία μου έγινε κατάρα?
Η καθεμιά πήρε τον δρόμο της, για άλλη πόλη, για άλλη χώρα κι εγώ απέμεινα να φυλάω τα μπόσικα στην όμορφη Θεσσαλονίκη.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο τον καφέ στο Friends που αποχαιρετούσα και τις τελευταίες.
Δεν θα ξεχάσω καμιά από τις φορές που τις περιμένω να έρθουν τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, την 28η Οκτωβρίου, στις εκλογές κλπ. κλπ.
Θέλω όμως να ξεχάσω το κενό που νιώθω όταν τις αποχαιρετώ σε τρένα, αεροπλάνα και βαπόρια...
Τί είναι χειρότερο? Που φεύγουν αυτές ή που μένω πίσω με την προσμονή της επόμενης φοράς?
Έχω αυτό που πάντα ήθελα και τελικά δεν το έχω?
Αχ πώς τα έκανα έτσι? Εγώ σκόπευα να τα πω με χαρά και κατέληξα σε δακρύβρεχτη κατάθεση ψυχής? Μπριτς!
Όχι αγαπητό μου ημερολόγιο.
Τελικά δεν είναι κατάρα. Ευλογία είναι. Ακόμα κι έτσι.
Γιατί προχτές κατάλαβα ξανά ότι όσα χρόνια κι αν περάσουν, όση "αποχή" κι αν κάνουμε (από την φιλία πονηρούτσικα!!) τελικά θα είμαστε πάντα Η τ σ ι π ο λ ι ν ο π α ρ έ α :).
Και θα γελάμε μέχρι δακρύων και θα τραγουδάμε με γκαρίλες και θα φοράμε για καπέλο έθνικ αμπαζούρ και θα κάνουμε τις μαμάδες να βλαστημάνε τα άτιμα τα γονίδια! Ε κορίτσια?
Και έχω feeling ροζ ότι οι "στραβές" που έγιναν θα βρουν κι αυτές τον δρόμο τους. Ε κορίτσια? Μην μου το χαλάτε πλιζ...
Αυτά για την ώρα. Γειά σας τσιπολινάκια σε όποιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος.

Αυτές οι εκλογές μου δίδαξαν ότι όλα είναι πιθανά:
Αφού το σουβλάκι σου το τρως από όλα, γιατί να μην τραγουδάς την Barbie στα γιαπωνέζικα?

P.S. --> Μικρό V. είσαι επάξιο τσίπο! Join the club! ;)

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2007

Είδηση που σπαρταράει!

Άκουσον-άκουσον!
Δύο αδελφές, ετών 22 και 27 (αν δεν απατώμαι) διαπληκτίστηκαν λέει μόλις η αρχαιότερη ανακάλυψε την πλεκτάνη που είχε στηθεί πίσω από την πλάτη της.
Αιτία και πέτρα του σκανδάλου? Η επί "ν" έτη φίλη της "μεγάλης", η οποία ήταν σε παράλληλη επικοινωνία με την νεότερη, χωρίς να είναι ενήμερη η "μεγάλη"..... Όπως είναι φυσικό η "μεγάλη" το θεώρησε ασέβεια. Και με το δίκιο της θα πω εγώ.
Αυτή την στιγμή η κατάσταση έχει πάρει ανεξέλεγκτη τροπή και κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα της "μικρής" και της "τρίτης" καθώς η "μεγάλη" τους την έχει στημένη....

Και διερωτώμαι εγώ... Αυτή η "τρίτη" λίγη ΤΣΙΠ(Ο)Α δεν είχε πάνω της που τόλμησε και μπήκε ανάμεσα στις δύο αδελφούλες? Τόσο αναίσχυντη πια? Να κλείσει ένα σπίτι για ένα καπρίτσιο της?
Τς...τς...τς...
Σε τί κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας?

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007

Έναστρη νύχτα


Ανοίξαμε και σας περιμένουμε!

Ναι!!!
ήρθε κι η ώρα (όχι του Βαλαώρα) η δική μου η blogική!
Μαζί με τη νέα σχολική χρονιά ξεκινάω κι εγώ τη νέα μου blogική χρονιά!
Με δυο μέρες καθυστέρηση βέβαια, αλλά δεν πειράζει, άσε που μάλλον δεν θα ήταν και πολύ preppy να ξεκινήσω 9/11 λόγω προκατάληψης αν θες.... :)

Γιατί όλοι bloggers κι όχι εγώ?
Ούτε στο πηγάδι κατούρησα ούτε τίποτα.
Νά' μαι λοιπόν!

Καλή αρχή, καλά μυαλά, καλά κρασιά, καλή πρόοδο (αγιασμό δεν κάνω αλλά και αυτοί οι έρμοι οι μαθητές που κάνουν τί καταλαβαίνουν σάμπως? Προσγειώνονται απότομα από την καλοκαιρινή ρέχλα με πρωινό ξύπνημα και πιτσιλιές από αγιασμένο βασιλικό στην μούρη!)

Αυτά για αρχή κι όποιος αντέξει!Όπως λέει και το ραβασάκι στο σοκολατάκι baci της Ελένης, "όσο μακρύτερο το σκοινί, τόσο πιο ψηλά θα πάει ο χαρταετός"......
Arrivederci!